چکیده: مشکلات زیست‌محیطی و سلامتی ناشی از تولید زباله‌های بسته‌بندی مواد غذایی، محرک اصلی توسعه روش‌ها و مواد بسته‌بندی زیست‌تخریب‌پذیر است. دراین‌بین برای اصلاح و بهبود مواد بسته‌بندی زیست‌تخریب‌پذیر گام‌های مهمی نظیر ترکیب پلیمر‎های زیستی برداشته‌شده است. ژلاتین ازجمله ترکیبات پروتئینی است که باوجود ویژگی‌های مکانیکی خوب در بسته‌بندی مواد غذایی مقاومت کمی در برابر رطوبت دارد. لذا در این تحقیق، برای اصلاح این ویژگی از امولسیون پیکرینگ روغن‌ بذر کتان پایدارشده با کمپلس ذرات صمغ دانه به-پروتئین زئین ذرت در ساختار فیلم استفاده شد. امولسیون به دو صورت ترکیبی با ژلاتین و افزودن به لایه میانی فیلم سه‌لایه ژلاتینی به‌کاربرده شد. با ارزیابی‌های انجام‌شده روی امولسیون پیکرینگ روغن بذر کتان مشخص شد که در طول سه ماه نگهداری در امولسیون‌های 30% و 50% کمی روغن آزاد شد ولی رونشینی در هیچ‌کدام از امولسیون‌ها رخ نداد. بر اساس این مشاهدات امولسیون 20% روغن بذر کتان به‌عنوان پایدارترین امولسیون به ساختار فیلم افزوده شد. نتایج بررسی فیلم‌ها نشان داد در فیلم‌های سه‌لایه با حفظ شفافیت و اختلاف رنگ کم نسبت به فیلم شاهد، افزودن امولسیون به لایه میانی باعث بهبود مقاومت فیلم‌ها در برابر عبور بخارآب و اشعه ماوراءبنفش شد، ولی از طرفی دیگر فیلم سه‌لایه بین هرسه فیلم کمترین مقدار استحکام کششی را داشت. اگرچه در فیلم‌های ترکیبی بیش‌تر بودن ازدیاد طول در نقطه شکست و مقاومت در برابر آب ویژگی بارزی بود ولی این فیلم‌ها از نظر ویژگی‌های رنگی نسبت به فیلم‌های سه‌لایه زرد و نامطلوب می‌باشند. بررسی های پراش اشعه ایکس فیلم در هردو فیلم سه‌لایه و ترکیبی یکسان بود.